- تاریخ ثبت‌نام
- 2014-01-12
- نوشته‌ها
- 889
- پسندها
- 0
- امتیازها
- 16
- سن
- 37
- محل سکونت
- تهران، پاسداران
- وب سایت
- www.irsapro.ir
با سلام
دستور Ping در شبکه جهت آگاه شدن از برقراری ارتباط صحیح با گره های مختلف به کار می رود. مثلاً پی بردید که در یک مسیر ارتباطي دچار قطعی یا اختلال هستيد يا نه! برای حل مشکل IP های واسط تا گره اصلی را از آخر به اول Ping می کنید هر جا بسته های ارسالی بازگشت نداشت پی می برید ارتباط ار کجا دچار مشکل شده است.
به صورت استاندارد در گرفتن پينگ يک بسته اطلاعات با حجم مشخص به طرف سرور ارسال خواهد شد و سرور پس از دريافت به آن پاسخ خواهد داد كه اين زمان ارسال تا دريافت جواب از طرف سرور را پينگ آن سرور گويند كه محاسبه آن بر حسب هزارم ثانيه يعنی MS است.
اگر در CMD از فرمان ?- ping استفاده كنيد پارامتر هايی را خواهيد ديد كه محاسبات سرعت حجم ارسال نحوه بررسی و .... را می توانيد با آنها تنظيم نماييد. و به نتيجه بهتری برسيد. سرعت عمل سيستم و نت سرور و از همه مهمتر فاصله سرور تا محل شما در پينگ كمتر تأثير گذار است.
در ادامه:
در هنگام اجرای دستور Ping به طور پیش فرض سه بسته دیتا با حجم مشخص به آی پی که مشخص کردید فرستاده می شود و اگر در طی حرکت آنها تا مقصد و سپس بازگشتشان تا کامپیوتر شما اشکال ارتباط وجود نداشته باشد عددی مرتبط با زمان این رفت و برگشت نشان داده می شود و اگر این بسته ها برگشت نکنند TTL آنها Expire شده و یعنی ایرادی وجود دارد. به طور خلاصه TTL مخفف Time To Life یعنی مدت زمان عمر همان بسته های ذکر شده در بالاست TTl = Time To Live
مقدار TTL بخشی از قسمت سرایند (Header) دستورات شبکه است و برای مسیر یابی از آن استفاده می شود. این مقدار به اندازه یک بایت است و از مقدار 255 شروع می شود. بسته ارسال شده در شبکه، پس از عبور از هر مسیر یاب، یک واحد از این مقدار کم می کند و بسته را برای مسیر یاب بعدی ارسال می کند.
در صورتی که مسیر یابی با کم کردن یک واحد از TTL بسته منجر به صفر شدن این مقدار گردد، یک پیغام خطا از طرف آن مسیر یاب به همراه آدرس IP اش به سمت فرستنده بسته بازگشت داده می شود.
هنگام ping گرفتن یک سایت همیشه یه بسته بین دستگاه مقصد و مبدNأ رد و بدل می شود. حالا Time موجود در خط اول زمان رفت و برگشت این بسته بین این دو دستگاه رو نشان می دهد.\
TTL یا همان Time To Live برای یک بسته 2 چیزرا نشان می دهد:
1- تعداد روترهای موجود در مسیر بین آن دو دستگاه. که آن بسته ارسالی از هر روتری که رد می شود از عددش یکی کم می شود. پیش فرض این عدد 128 هست که اگر همین عدد را برگرداند یعنی اینکه بین مبدأ و مقصد هیچ روتری نيست (مثلاً کلاینتهای یک شبکه محلی).
2- کار بعدی TTL جلوگیری از loop شدن آن بسته است. اگر یه بسته بین چندتا روتر دست به دست شود (بنا به هر دلیل) عدد TTL یکی یکی کم می شود تا به 1 برسد که اگر به 1 برسد آن بسته از مسیر حذف می شود.
TTL برای محصولات مایکروسافت 128 و محصولات سیسکو و محصولات موجود در اینترنت 256 و برای لینوکس 64 است.
حالا اگه مثلاً سایت گوگل را ping کنید و مثلاً 200 را برای TTL برگرداند یعنی اینکه (200-256=56) 56 تا روتر بین دستگاه شما و دستگاه سرور گوگل قرار گرفته كه يكى از آنها مودم شما مى تواند باشد.
دستور Ping در شبکه جهت آگاه شدن از برقراری ارتباط صحیح با گره های مختلف به کار می رود. مثلاً پی بردید که در یک مسیر ارتباطي دچار قطعی یا اختلال هستيد يا نه! برای حل مشکل IP های واسط تا گره اصلی را از آخر به اول Ping می کنید هر جا بسته های ارسالی بازگشت نداشت پی می برید ارتباط ار کجا دچار مشکل شده است.
به صورت استاندارد در گرفتن پينگ يک بسته اطلاعات با حجم مشخص به طرف سرور ارسال خواهد شد و سرور پس از دريافت به آن پاسخ خواهد داد كه اين زمان ارسال تا دريافت جواب از طرف سرور را پينگ آن سرور گويند كه محاسبه آن بر حسب هزارم ثانيه يعنی MS است.
اگر در CMD از فرمان ?- ping استفاده كنيد پارامتر هايی را خواهيد ديد كه محاسبات سرعت حجم ارسال نحوه بررسی و .... را می توانيد با آنها تنظيم نماييد. و به نتيجه بهتری برسيد. سرعت عمل سيستم و نت سرور و از همه مهمتر فاصله سرور تا محل شما در پينگ كمتر تأثير گذار است.
در ادامه:
در هنگام اجرای دستور Ping به طور پیش فرض سه بسته دیتا با حجم مشخص به آی پی که مشخص کردید فرستاده می شود و اگر در طی حرکت آنها تا مقصد و سپس بازگشتشان تا کامپیوتر شما اشکال ارتباط وجود نداشته باشد عددی مرتبط با زمان این رفت و برگشت نشان داده می شود و اگر این بسته ها برگشت نکنند TTL آنها Expire شده و یعنی ایرادی وجود دارد. به طور خلاصه TTL مخفف Time To Life یعنی مدت زمان عمر همان بسته های ذکر شده در بالاست TTl = Time To Live
مقدار TTL بخشی از قسمت سرایند (Header) دستورات شبکه است و برای مسیر یابی از آن استفاده می شود. این مقدار به اندازه یک بایت است و از مقدار 255 شروع می شود. بسته ارسال شده در شبکه، پس از عبور از هر مسیر یاب، یک واحد از این مقدار کم می کند و بسته را برای مسیر یاب بعدی ارسال می کند.
در صورتی که مسیر یابی با کم کردن یک واحد از TTL بسته منجر به صفر شدن این مقدار گردد، یک پیغام خطا از طرف آن مسیر یاب به همراه آدرس IP اش به سمت فرستنده بسته بازگشت داده می شود.
هنگام ping گرفتن یک سایت همیشه یه بسته بین دستگاه مقصد و مبدNأ رد و بدل می شود. حالا Time موجود در خط اول زمان رفت و برگشت این بسته بین این دو دستگاه رو نشان می دهد.\
TTL یا همان Time To Live برای یک بسته 2 چیزرا نشان می دهد:
1- تعداد روترهای موجود در مسیر بین آن دو دستگاه. که آن بسته ارسالی از هر روتری که رد می شود از عددش یکی کم می شود. پیش فرض این عدد 128 هست که اگر همین عدد را برگرداند یعنی اینکه بین مبدأ و مقصد هیچ روتری نيست (مثلاً کلاینتهای یک شبکه محلی).
2- کار بعدی TTL جلوگیری از loop شدن آن بسته است. اگر یه بسته بین چندتا روتر دست به دست شود (بنا به هر دلیل) عدد TTL یکی یکی کم می شود تا به 1 برسد که اگر به 1 برسد آن بسته از مسیر حذف می شود.
TTL برای محصولات مایکروسافت 128 و محصولات سیسکو و محصولات موجود در اینترنت 256 و برای لینوکس 64 است.
حالا اگه مثلاً سایت گوگل را ping کنید و مثلاً 200 را برای TTL برگرداند یعنی اینکه (200-256=56) 56 تا روتر بین دستگاه شما و دستگاه سرور گوگل قرار گرفته كه يكى از آنها مودم شما مى تواند باشد.
